Zo, 2 dagen geleden was mijn vrouw jarig, we hebben een klein feestje gevierd en dat was erg leuk. Ook ben ik weer naar fysiotherapie geweest en dat was uiteraard weer erg zwaar. Maar goed, dat is nu wel bekend, ik ben vooral bezig met krachttraining en minder met cardio training.
Verder heb ik mijn tweede cursus bijeenkomst van “Foto bewerking” gegeven, ik had er nu een leerling bij. Ik heb nu dus 4 leerlingen. Het is erg leuk om te doen, ze zijn zeer leergierig. Er is ook al belangstelling voor een vervolgcursus. Dus wie weet. Wat wel lastig is, is het feit, dat windows kennis niet zo aanwezig is. Dus daar moet ik ook nog bij helpen. Verder natuurlijk hetzelfde probleem dat ik heb, de moeheid. Ik moet dus goed opletten dat ik niet te ver ga, voor mijzelf maar ook voor de klas. Maar goed we doen het allemaal graag dus ik doe het maar rustig aan.
Vandaag ben ik ook weer gaan schilderen. Erg leuk, maar vorige week was ik met een nieuw schilderij begonnen. Ik was er niet tevreden over en dat werd vandaag niet beter. Dus ben ik maar met een nieuw schilderij begonnen. Gewoon met witte verf er over heen schilderen, laten drogen en weer beginnen. Ik ben nu bezig met een macro van een heel klein slakje op een kaarsvetbrander.
Ik heb deze week ook veel problemen gehad met mijn internet, ik wilde overstappen naar sneller internet en had daar een nieuw modem voor nodig. Dat bleek na urenlange poging niet te installeren en daarom was er een afspraak met een monteur met een nieuw modem nodig. Omdat het nieuwe internet al aangesloten was op de lijn kon mijn oude modem niet teruggezet worden. Ik heb dus vanaf zaterdag geen telefoon of internet gehad tot de monteur zou komen en dat had heel wat voeten in aarde. De servicedesk zei dat het wel 3 weken kon duren voordat er een monteur kon komen, zeker nu met Carnaval. Je houdt het toch gewoon niet voor mogelijk!
Na flink op mijn gezondheidsproblemen gewezen te hebben en te vertellen hoe moeilijk het voor mij was in die vervelende situatie verstoken te zijn van communicatie mogelijkheden met de buitenwereld bleek er toch iemand gevoelig voor te zijn en zorgde die er voor dat ik afgelopen dinsdag een monteur thuis kreeg. Die heeft mijn installatie bekeken en een iets andere oplossing voorgesteld, waarbij mijn router aan het nieuw modem gekoppeld zou worden, zodat er voor mij niet zoveel zou veranderen. De oorspronkelijke oplossing was een modem met ingebouwde router. Dan zou mijn router dus weg kunnen. Ik heb tegen de monteur gezegd, dat hij mocht doen , wat hij het beste vond, als het uiteindelijk maar werkte. Toen hij wegging, zei hij, dat het nu werkte maar dat het tot 24 uur kon duren voordat het modem online zou komen.
Toen het modem online kwam bleek toch dat niet alles naar tevredenheid werkte. Toen ik daar weer over belde met UPC, zei de helpdesk medewerker op hooghartige toon dat mijn router niet door UPC ondersteund werd. Terwijl de monteur deze oplossing (met mijn eigen router!!!) zelf had voorgesteld. Nou ik ontplofte bijna. Toen zei ik, stuur maar een monteur met het originele modem (met ingebouwde router) en sluit dat maar bij mij aan. Als het dan werkt, ben ik tevreden. Als het niet werkt kan UPC zich niet meer verschuilen achter mijn router en zullen ze de situatie alsnog moeten oplossen.
De helpdesk medewerker was volledig verbouwereerd en van zijn stuk door de door mij voorgestelde oplossing, waartegen hij nu natuurlijk niets meer kon inbrengen, dus begon hij maar moeilijk te doen over dat hij mij toch geen monteur wilde sturen. Ik heb gewoon neergelegd en weer UPC gebeld en toen kreeg ik een vriendelijke en welwillende medewerker, die mijn situatie begreep en zei, dat hij wel een monteur zou sturen. Dus nu maar even afwachten.
Als het op korte termijn niet goed geregeld is, ga ik gewoon weg bij UPC.
Zo, dat moest toch even van mijn hart. Dit soort dingen kost zoveel kruim en daar heb ik eigenlijk niet de energie voor. Maar er zijn blijkbaar nog genoeg mensen, die dat niet begrijpen.
Hetzelfde maak ik nu mee bij de gemeente Eindhoven. Daar heb ik in December een aanvraag ingediend voor een invalideparkeerplaats, het lopen gaat me steeds moeilijker af en zelfs als ik naar het ziekenhuis moet (en dat komt nogal eens voor) moet ik vanaf een gewone parkeerplaats tot waar ik dan moet zijn, vaak zover lopen, dat ik dat al niet meer kan en dat ik vaak dan een vrijwillige medewerker moet vragen mij met een rolstoel naar die plek te brengen. Dat vind ik zo vervelend.
Ik kreeg op een gegeven moment een brief, dat ik dan en dan op het gemeentehuis moest zijn om daar gehoord (en / of gekeurd) te worden. Maar dat is voor mij ook te lastig dus ik vroeg of dat niet thuis kon. Dat kon tegen een stevige betaling. Ik zei doe maar en toen hoorde ik niks meer. Ik had bij de aanvraag een medische verklaring meegestuurd voor de MO-arts. Deze was door mijn arts ondertekend. Ik heb daarna een aantal keren gebeld met de gemeente om te vragen hoe het nu zat en zelfs gevraagd waarom ik gekeurd moest worden, gezien de uitgebreide medische verklaring met al mijn gezondheidsproblemen, ondertekend door een arts.
Daar werd niet op gereageerd en ik zou steeds weer teruggebeld worden over hoe de stand van zaken was. Ik ben niet 1 keer teruggebeld.
Vandaag kreeg ik een brief van de MO-arts, dat ik over een week thuis een gesprek zou hebben met hun arts. Om zeker te zijn dat alles nu ok was, heb ik naar die arts gebeld om te vragen of ze de medische verklaring van mij ontvangen hadden. Ze hebben dat nagekeken en toen bleek dat ze wel mijn aanvraag hadden maar geen medische verklaring van mij.
Niet te geloven!!! Daar moet ik dus weer achteraan.
Ik moet nu even ontspannen en mijn boosheid laten zakken, maar dat valt niet mee in mijn situatie. Ik heb het al zo moeilijk, dat ik bijna niets meer kan en dan moet ik me ook nog met dit soort irritante en onnodige zaken bezig houden.
Maar ok, even niet meer aan denken, het is weekend en dadelijk zie ik mijn kleinkinderen weer en kan ik mijn boosheid weer gemakkelijk van me afschudden.
Groetjes en tot schrijfs!
Jos
Read Full Post »